Σε… ανορθόδοξες -όπως όλα δείχνουν- μεθόδους στρέφονται οι επιστήμονες, προκειμένου να αντιστρέψουν το λιώσιμο των πάγων στον Αρκτικό Ωκεανό. Καθώς οι πάγοι λιώνουν, η σκοτεινή επιφάνεια του ωκεανού μπορεί να απορροφήσει περισσότερη από την ενέργεια του Ήλιου, κάτι που επιταχύνει τη θέρμανση. Έτσι ερευνητές από τον Καναδά θέλουν να τον πήξουν για να σταματήσουν να λιώνει και να επιβραδύνουν την υπερθέρμανση του πλανήτη.
Σύμφωνα με το BBC, η σκόπιμη παρέμβαση στο κλιματικό σύστημα της Γης προσπαθήσει να εξουδετερώσει τη ζημιά που του έχουμε κάνει μέσω της γεωμηχανικής. Η γεωμηχανική περιλαμβάνει πιο καθιερωμένες προσπάθειες για τον περιορισμό των αερίων που θερμαίνουν τον πλανήτη, όπως η φύτευση περισσότερων δέντρων και η ταφή άνθρακα στο έδαφος. Αλλά πιο πειραματικά μέτρα στοχεύουν να προχωρήσουν ένα βήμα παραπέρα, επιδιώκοντας να μειώσουν την ενέργεια που απορροφάται από τη Γη.
Πολλοί επιστήμονες στέκονται σθεναρά αντίθετοι σε αυτές τις καινοτομίες, προειδοποιώντας ότι τέτοιες προσπάθειες αποσπούν την προσοχή από το κρίσιμο βήμα της μείωσης των εκπομπών άνθρακα και κινδυνεύουν να κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό. Ωστόσο οι υπέρμαχοί τους ισχυρίζονται ότι οι προσεγγίσεις τους θα μπορούσαν να δώσουν στον πλανήτη μια «χείρα βοηθείας», ενώ η ανθρωπότητα βαδίζει τον δρόμο της βιωσιμότητας και της πράσινης μετάβασης.
Ο απώτερος στόχος του πειράματος που διεξάγεται βόρεια του Καναδά, στην Αρκτική, είναι να συμβάλει στην πύκνωση του θαλάσσιου πάγου στην περιοχή, ώστε να επιβραδυνθεί ή ακόμη και να αντιστραφεί η τήξη. Θα λειτουργήσει ή είναι -όπως το έθεσε ένας επιστήμονας- «αρκετά τρελό»;
«Στην πραγματικότητα δεν γνωρίζουμε αρκετά για να προσδιορίσουμε αν αυτή είναι καλή ή κακή ιδέα» δηλώνει στο BBC ο δρ Σον Φιτζέραλντ, η ομάδα του οποίου στο Κέντρο Επισκευής Κλίματος του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ διεκπεραιώνει το έργο. Οι επιστήμονες εργάζονται στους -30°C με δυνατό άνεμο, που κάνει την αίσθηση της θερμοκρασίας να φτάνει στους -45°C. Ουσιαστικά, ανοίγουν μια τρύπα στον θαλάσσιο πάγο που σχηματίζεται φυσικά τον χειμώνα και αντλούν περίπου 1.000 λίτρα θαλασσινού νερού το λεπτό στην επιφάνεια.
Καθώς βγαίνει στην παγωμένη επιφάνεια, το θαλασσινό νερό παγώνει γρήγορα, συμβάλλοντας στο να πήξει καλύτερα ο πάγος που ήδη βρίσκεται εκεί. Το νερό αυτό, επίσης, συμπυκνώνει το χιόνι κι έτσι, καθώς το φρέσκο χιόνι λειτουργεί ως μονωτικό στρώμα, ο πάγος μπορεί να σχηματιστεί ακόμα πιο εύκολα από κάτω, εκεί που έρχεται σε επαφή με τον ωκεανό.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η ιδέα είναι ότι όσο πιο παχύς είναι ο πάγος στο τέλος του χειμώνα, τόσο περισσότερο θα διατηρηθεί όταν αρχίσει η διαδικασία τήξης. Αυτή η επιστημονική προσέγγιση έχει ήδη αποτελέσματα ως προς την πύκνωση του πάγου, που έχει αυξηθεί κατά μερικές δεκάδες εκατοστά στην περιοχή. Ωστόσο, είναι ακόμα πολύ νωρίς για να αποσαφηνιστεί εάν η συγκεκριμένη προσέγγιση μπορεί πραγματικά να κάνει τη διαφορά στο λιώσιμο του θαλάσσιου πάγου της Αρκτικής – κυρίως, διότι αυτός ο «πιο αλμυρός» πάγος που σχηματίζεται με τη μέθοδο αυτή, λιώνει πιο γρήγορα κατά την περίοδο του καλοκαιριού. Δεύτερον, προκειμένου αυτή η προσέγγιση να είναι ευρέως αποτελεσματική, θα απαιτούνταν τεράστια υλικοτεχνική υποδομή – πιθανώς να χρειάζονταν έως και 10 εκατομμύρια αντλίες για να πυκνώσει ο θαλάσσιος πάγος μόλις στο ένα δέκατο της Αρκτικής.
Πηγή: in.gr
